ŻEBY DOBRZE MÓWIĆ TRZEBA DOBRZE SŁUCHAĆ…

Który dźwięk jest zbędny, który jest ciekawy, a który jest ważny? Na którym dźwięku skupić uwagę? Sygnałów otaczających jest wiele, a ocena ich użyteczności jest względna i nie zawsze zależna od woli słuchacza. Rodzice i nauczyciele niejednokrotnie ocenę istotności dźwięków mają diametralnie różną od oceny dokonywanej przez dzieci. Dlatego warto poświęcić kilka minut na ćwiczenie umiejętności odsunięcia dźwięków zbędnych w tło akustyczne i zwracania uwagi na dźwięki ważne.

W tym tygodniu (20.04-24.04) proponuję odrobinę ćwiczeń słuchowych. Zacznijmy od kształtowania reakcji na początek i/lub koniec dźwięku lub wypowiedzi. Dziecko sygnalizuje odbiór dźwięku poprzez RUCH – BRAK RUCHU przy pojawiającym się lub znikającym bodźcu, np.:

• dziecko tańczy przy muzyce, zatrzymuje się podczas pauzy
• dziecko koloruje obrazek podczas czytania bajki przez rodzica, przerywa zadanie w przypadku braku słyszanego głosu
• dziecko nasłuchuje z zasłoniętymi oczami różnych odgłosów np.: pukanie, rwanie papieru, przelewanie wody, uderzanie klockiem o klocek, dźwięk budzika lub telefonu; prosimy, aby podniosło obrazek z nutką lub obrazek symbolizujący ciszę – nutka przekreślona

http://hostuje.net/file.php?id=98d123df2ee470a693017da729a5f3b0

• nasłuchiwanie ustalonego dźwięku (stukanie, tupanie, mówienie, gwizdanie itp.) przy jednoczesnym słuchaniu spokojnej muzyki (podczas kolejnych powtórzeń zakończonych sukcesem dziecka stopniowo zwiększymy natężenie i dynamikę – rodzaj utworu);

• wspólne nasłuchiwanie dźwięków dobiegających zza okna; porównywanie doznań akustycznych; jeżeli któryś z uczestników usłyszał coś więcej od pozostałych, powtórzcie zabawę  i skoncentrujcie uwagę na tym właśnie odgłosie