"Zagrożenie dysleksją"
Coraz modniejszy temat. I niestety coraz prawdziwszy...
Dysleksja to trudności w linearnym opracowaniu informacji: symbolicznych, czasowych, motorycznych, manualnych i językowych u podstaw których leży brak dominacji lewej półkuli mózgowej i brak prawidłowego kształtowania się lateralizacji.
Już w wieku przedszkolnym można zauważyć niepokojące objawy, które mogą świadczyć o zagrożeniu dysleksją. Do najczęstszych należą:
dysleksja w rodzinie
padaczka u matki
zaburzenia w przebiegu ciąży i porodu, wcześniactwo
dysharmonie w rozwoju psychoruchowym w okresie niemowlęcym
i poniemowlęcym
leworęczność w rodzinie
skrzyżowana lateralizacja (możliwość badania ok. 3 roku życia)
skrzyżowana lateralizacja u obojga rodziców
oburęczność utrzymująca się po ukończeniu 3. roku życia
trudności w ubieraniu się
problemy z porannym wstawaniem
trudności w opanowaniu jazdy na dwukołowym rowerze
kłopoty z rysowaniem, odwzorowywaniem linearnego układu klocków
problemy z naśladowaniem i układaniem sekwencji
trudności z naśladowaniem sekwencji ruchów
problemy z naśladowaniem naprzemiennych, szybko zmieniających się ruchów języka, warg i żuchwy
kłopoty z opanowaniem słownictwa związanego z czasem (dni tygodnia, pory roku, przysłówki czasu, wyrażenia przyimkowe określające czas)
nieprawidłowy uchwyt łyżki, widelca, noża, nożyczek, ołówka, pisaka
brak łączenia dwóch wyrazów w drugim roku życia
opóźniony rozwój mowy
wady wymowy
zaburzenia uwagi słuchowej
trudności w rozumieniu mowy w hałasie
trudności z użyciem przyimków nie wyodrębnianych słuchowo
trudności z zapamiętaniem imion koleżanek i kolegów
kłopoty z zapamiętaniem własnego adresu
kłopoty z przypominaniem sobie zdarzeń z przeszłości
trudności z powtórzeniem treści bajki lub filmu
Jak postępować w przypadku zauważenia niepokojących objawów:
Starać się, aby dziecko ćwiczyło, na przykład podrzucając i łapiąc piłkę
oraz rzucając do celu.
Uczyć dziecko jazdy na rowerku i hulajnodze, chodzenia po murku
Uczyć dziecko stopniowo, małymi krokami rysowania lub codziennych czynności
jak samodzielne jedzenie, zapinanie guzików itd.
Chwalić i zachęcać
Zapewniać dziecku okazję do ćwiczeń przy wykonywaniu codziennych czynności
Zwrócić się do specjalisty logopedy, kiedy Twoje dziecko nie zaczęło mówić
albo mówi bardzo źle
Ćwiczyć u dzieci tak zwany słuch fonemowy, czyli umiejętność wyróżniania głosek,na przykład końcowej i początkowej głoski, a także dzielenie wyrazu
na sylaby i scalanie sylab.
Ćwiczyć z dzieckiem rymy.
Czytać głośno krótkie rymowanki i wyliczanki, na przykład klasyczne wiersze Brzechwy i Tuwima. Poprosić dziecko, aby głośno je powtarzało.
oprac. Agnieszka Tekiela
Bibliografia:
Wychowanie w Przedszkolu. Czasopismo dla nauczycieli. Luty 2017
J.Cieszyńska "Zagrożenie dysleksją. Zaburzenia linearnego przetwarzania informacji"